Sumarið 2012 var ég bílstjóri í WOW Cyclothon ásamt Alberti Þjálfara HFR. Við keyrðum sigurliðið Piltana en á 41 klst gefst mönnum mikill tími til að spjalla. Ég og Albert ræddum aukakílóin fram og til baka á 2 svefnlausum sólarhringum umhveris landið milli þess sem við aðstoðuðum piltana eins mikið og við gátum. Við suðum saman fínt plan fyrir mig sem mér fannst henta mér. Ég í raun sameinaði ég gömlu og nýju leiðina. Gamla leiðin er bara hjóla mikið, á lágu erfiði en nýja leiðin er mun hnitmiðaðari æfingar þar sem teknir eru sprettir á hárnákvæmum púls, wöttum og snúningshraða í ákveðið langan tíma og endurtekningar sem danski þjálfari liðsins semur fyrir hvern og einn. Úr varð að ég hjólaði mikið en ekki of mikið, 9 tímar á viku varð töfratalan mín. Ég reyndi að hjóla eitthvað á hverjum degi, stundum bara rólega en alltaf tók ég þrjá spretti á hverri æfingu, stundum langa og stundum stutta. Þetta fann ég bara hjá sjálfum mér en markmiðið var að verða alls ekki þreyttur en samt að kveikja á kerfinu með því að keyra púlsinn í topp í þrígang og alls ekki að koma heim svangur, þannig náði ég að búa til kerfi sem gerði það að verkum að ég brendi fitu án þess aðkoma heim og ráðast á alla skápa og leita af kolvetnum. Yfirleitt voru þessar æfingar gerðar að kvöldi til, beint heim, ekkert að borða og beint í háttinn. Þannig þurfti líkaminn að endurbyggja (recovery) með orku sem fyrir var. Kannski hentar þessi leið ekki öllum, en klárt mál er að hún hentaði mér. Albert á skilið hrós og mikið þakklæti því alltaf hefur hann gefið sér mikinn tíma í spjall og mörg hafa símtölinn verið þar sem ég hef fengið góð ráð hjá honum sem mörg hver hafa reynst mér vel.
Leiðin til betra lífs
Leiðin til betra lífs
RSS Feed