Þegar maður er á löngu ferðalagi þar sem markmiðið er stórt, eignlega risavaxið þá hefur reynst mér vel að brjóta markmiðin upp í fleiri minni. Fyrstu markmiðin voru einfaldlega þau að geta mætt á æfingar án þess að missa af æfingafélögunum í hverri einustu brekku, 2012 mætti ég í 3 keppnir og í fyrra mun fleiri. Í sumar sem nú er senn á enda hef ég mætt í velflest mót og fundist ég sigra sjálfan mig í hvert sinn sem ég mæti. 

Ég hef í sumar átt frábærar stundir og líklegra er það en hitt að vinir mínir á facebook hafi séið einn eða fleiri svokallaða montstatusa. Eftirminnilegar eru stundirnar þegar ég sigraði Gangnamótið á Akureyri, annað sæti í Alvogen og skemmtilegt en mjög krefjandi atvik í Gullhringnum þegar ég og Óskar Ómarsson ákváðum að hrista upp í hlutunum, náðum að stinga af hátt í 20 manna hóp sem hafði myndast á eftir fyrsta hóp. 

Óskar var með myndavélar í gangi á hjólinu sínu og var svo almennilegur að leyfa mér og ykkur að njóta. Þetta er eitt það erfiðasta sem ég hef gert í sumar, það að halda uppi svo miklum hraða í svona langan tíma tekur svakalega á, en við héldum vel yfir 50km meðalhraða frá Litlu Borg að afleggjaranum að Þingvallaveg.

// If you draw race number 13, turn it upside down.

Paradoxically, the same mind that holds such control over the body is also woefully fragile and prone to superstitious thought. It fills easily with doubt and is distracted by ancillary details. This is why the tape must always be perfect, the machine silent, the kit spotless. And, if you draw the unlucky Number 13, turn it upside down to counter-act its negative energy.