Bláalónskeppnin var haldin í dag og eins og í fyrra með mótvind upp Krísuvíkurmalbikið. Sprækustu mennirnir vildu alls ekki vera fremst og eyða þannig orkunni að óþörfu. Ég sá að sigurstranglegustu mennirnir voru rólegir og hélt ég mig framarlega og beið eftir rétta augnablikinu til að mjaka mér frá hópnum og vera þá fremstur inn í fyrstu malarbrekkurnar. Sá að liðsfélagar mínír í Örninn/Trek liðinu voru beint fyrir aftan og eltu ekki. Þannig gat ég mjakað mér frá hópnum án þess að eyða óþarfa orku við það. Þegar ég var kominn nokkuð langt frá hópnum birtist Jói vinur minn úr Cube liðinu. Við heilsumst og byrjum að vinna saman, skiptumst á að vera fremst og spara þannig orku í mótvindinum, þá heyri ég öskur og læti fyrir aftan okkur, Louis Wolf liðsfélagi Jóa kallar til hanns að byrja að hjóla hraðar og Jói gefur duglega í og ég sé að hann er að gefa allt í þetta, ég rétt náði að elta þá, hraðinn var svo mikill og þegar stutt var eftir gefur Jói eftir og Louis Wolf tekur við. Saman hjólum við fyrstir inn á malarkaflan og um leið og fyrsta brekka byrjar missi ég af honu. Þessi taktík gerði það að verkum að ég gat hjólað upp fyrstu brekku á mínum hraða og tryggði mér stöðu framar. Skemmtilegt atvik og náði því á Garmin Virb XE videovélina mína

Bláalónskeppnin 2016

Keppnissögurnar skrifa ég ávallt með því hugarfari að finna persónulegan sigur fyrir sjálfan mig en þegar maður dettur aftur úr fremsta hóp fyrir fyrstu brekku fer mórallinn niður í gólf og lítið um persónulega sigra. Ég var alveg fyrirfarm búinn að undirbúa mig undir að brekkurnar yrðu erfiðar, og þær urðu það enda voru hjólaðir fimm hringir í ár, það þýðir fimm sinnum upp brekkurnar sem samtals telja 77m per hring. Stutta sagan er sú að ég datt fimm sinnum aftur úr fremsta hóp en ég náði hópnum fjórum sinnum. Það mátti alveg búast við mjög hraðri keppni, íslenskir hjólreiðamenn að styrkjst og brautarmet falla í hvert sinn sem keppnir eru haldar núorðið. Meðalhraði upp á 39 og yfir er orðin algeng sjón og hópurinn er að stækka. 

---

​Þegar ég skoða tölurnar úr keppninni þá get ég ekki annað en verið nokkuð sáttur, ég átti að geta gert aðeins betur en hraðinn er bara orðinn svo mikill. Besti meðalhraði per hring árið 2013 var 35.6km hraði. Ári síðar náði ég 37.1km meðahraða og 2015 var besti hringurinn 37.7km meðalhraði. Þá gékk mér mjög vel, kom í mark sjötti og var í fremsta hóp. Árið 2016 gékk mér að mér fannst ílla en allir hringirnir, líka sá hægasti voru hraðari en árið á undan eða 39.5km meðalhraði. 

Valgeir Þór Halbergsson

Framgangur keppninnar:
Það að missa af hóp í hjólreiðum og enda einn kemur hjólreiðamanninum í slæma stöðu og nánast ómögulegt fyrir hann að ná stórum hóp aftur. Ég var nokkuð heppinn, lenti strax í hóp með tveimur öðrum og saman byrjuðum við að vinna að því að sækja á fremsta hóp. Ég hélt ró minni og fylgdist með í fjarska og beið átekta. Þegar ég sá 2 til viðbótar detta aftur úr fremsta hóp jók ég ögn hraðann og náðum við þeim og urðum við þá fimm. Það er mjög hæfilegur fjöldi, nóg pláss að athafna sig á veginum en samt nóg skjól og menn viljugir til að vinna saman Áður en hringurinn var búinn höfðum við náð fremsta hóp, bara til að missa af honum aftur í meðvindinum í Vatnsvík. Þá byrjaði samvinna fjögurra hjólreiðamanna, ekki þeir sömu og áður, við sem voru að elta náðum góðri samvinnu en einn og einn datt alveg aftur úr og náði okkur ekki aftur. Svona gékk þetta alla fimm hringina, ástæðan var einfaldlega sú að sterkustu menn sáu um miklar hraðabreytingar í hliðarvind og meðvind í þeim tilgangi að særa andstæðinga sína. Ég hjólaði stærstan part af keppninni með Steinari, æfingafélaga og oft höfum við hjálpaðst að í keppnum. Þegar við svo náðum hópnum Í síðasta sinn sá ég strax hvernig Hafsteinn, Ingvar og Óskar komast frá hópnum, önnur hraðabreyting og ég missi af hópnum aftur. Við vorum fjórir sem unnum vel saman alla leið í mark þar til við nálguðumst endamark. Þar sem ég var með tryggt Silfur í aldursflokk var ég viljugri en ella að draga hópinn niður í vatnsvík og Steinar tók endasprettinn. 

 Undirbúningur:
Í ár var keppnin að kvöldi til í stað snemma morguns og hefur það áhrif á mjög margt, í fyrsta lagi er næringinn öðruvísi og maður hefur allann daginn til að stressa sig yfir keppninni. Ég hjólaði ekki mikið vikuna á undan enda var ég þreyttur efitr 160km langan og hraðan hring sem við hjóluðum á sunnudeginum helgina á unda. Vikan var því stuttir hjólatúrar og styðsta leið til vinnu á fimmtudag og föstudag.

Næring:
Kvöldið áður fékk ég mér steiktan fisk og hrisgrjón og um morgunin sauð ég stóran skammt af hafragraut með chiafræjum og próteinduft með súkkulaðibragði yfir. Steikt grænmeti í hádeginu og líklega hef ég verið aðeins vannærður þar sem ég borðaði afarlítið frá hádegi að keppni.
Á leðinni á þingvöll borðaði ég einn banana og eitt orkustykki frá High5. Ég var með 7 orkugel í vasanum og notaði fimm þeirra. High5 Energy Source í annan brúsan og vatn í hinn. Strax eftir keppni fékk ég mér 4:1 drykk frá High5 fyrir betri endurheimtur eins og eftir Reykjaneskeppnina. Verð að segja að það svín virkar fyrir mig sem er sífellt að berjast við vigtina. Líkaminn endurnærir sig hratt og vel og minni cropp þörf síðar um kvöld.
Fyrir keppni 350 cal
Í keppni um 570 cal
Eftir keppni 180 cal

Þakkir:
HFR og Örninn Trek liðin mín fyrir frábæra samvinnu í keppninni, 
Örninn fyrir Trek Madone 9 
Fitness sport fyrir High5 og góðar ráðleggingar
Garmin búðinn fyrir Vector aflmæli
Stærstu þakkirnar fá liðsfélagar mínir í Örninn-Trek liðinu, frábærar æfingar á undirbúningstímabilinu hafa skilað sínu sem og góð samvinna í keppninni.